به طور کلی ۳ نوع خط‌کشی قابل انجام عبارتند از:

رنگ‌های ترافیکی گرم که فاقد حلال و دارای آلودگی‌های کمی هستند و دارای دوام و ماندگاری بالا و میزان جرم‌پذیری پایین هستند. این رنگ‌ها اسکرید اکستروژن برای ایجاد نوار هشدار دهنده کنار جاده ها و اسکرید حرارتی برای ترسیم خطوط راهنمای جاده‌ها باعمر طولانی و ضخامت 1/5 تا 3 میلیمتر هستند.

رنگ‌های ترافیکی سرد یا اکریلیک ترموپلاست در فرم‌های پایه حلالی شامل رنگ‌های ترموپلاستیک و کلرو کائوچو بوده و جهت اجرای خطوط راهنمای جاده در مناطق خشک و کم رطوبت به کار می‌رود . رنگ‌های اکریلیک ترموپلاست بر پایه رزین اکریلیک ترموپلاست هستند و چسبندگی نسبتاً خوبی بر روی سطوح آسفالته دارند. از این رنگ‌ها برای علامت‌گذاری یا خط‌کشی سطوح آسفالته یا سیمانی خیابان‌ها و مراکز رفت و آمد استفاده می‌شوند. در این مورد، روش‌های اجرای خط‌کشی بر چسبندگی و مقاومت در برابر رنگ‌پریدگی تأثیر به سزایی دارند. میزان بازتاب نور از سطح رنگ بستگی به ترکیبات رنگ داشته و به ۵ درجه از مات (Matt) تا کاملاً براق (Full Gloss) تقسیم می‌شود.

رنگ‌های دو جزئی که با استفاده از سیستم‌های دو مرحله ای یا دو جزئی ساخته می‌شوند که دوام و مقاومت شیمیایی زیادی دارند. در این روش، طراحی دستگاه رنگ‌پاش به شکلی است که دو جزء رنگ پس از خارج شدن از آن و قبل از رسیدن به سطح رنگ شونده، با یکدیگر مخلوط می‌شوند. جزء اول که معمولاً مواد اصلی پوشش رنگ را به همراه دارد به مجرای نازل (سوزن) وارد و مشابه رنگ‌پاش معمولی از میان نوک آن خارج می‌شود و جزء دوم که معمولاً کاتالیست (هاردنر) است، از ضلع دیگر توسط رنگ‌پاش به جریان هوا هدایت می‌شود.